I survived this...

How?

Happy 1991 !?!

Σπύρος Ζαγοραίος (Rest in Πατημέντο)

Artistic Industries

MST3K, “The Industrial Arts”.

Vacations in Cyprus.

Stokely.

One may disagree with Carmichael (a.k.a. Kwame Ture, 1941 – 1998) on a number of issues. One may even question his goals and his motives. However, I do think that his ability to convey a message was –and still is –unquestionable.

During my years as a university student –in the previous millennium and in the context of a project –I once described this fellow as “a pugilist comedian”. Allow me to explain. He worked his way to his target methodically with a persistent jab –often repeating the same things over and over –preparing the ground until an “opening” was created in the minds of his listeners. The he delivered (with) a punch line.

Not just for the sake of becoming likeable and causing a few laughs. There was precise meaning in every word he used and a definite purpose that was always relevant to the concept(s) he presented.

The following video is a record of a speech he made sometime in the 90’s, probably near the end of his life. I do not know the venue or the occasion. I do know this, however; there is no sense in trying to compare this speaker’s skills with those of today’s prominent political figures –they don’t make ‘em like that anymore.

KA BOOM!

Γράφει ο κ. ΤΖΙΒ(ας) στη 12η σελίδα του σημερινού "Πολίτη" (πάνω δεξιά), υπό τον τίτλο "Πάσχα των Βαρβάρων"... για τις κροτίδες, τα βαρελότα, τις ρουκέτες, τα θύματα, τους ακρωτηριασμούς.

Ζητά την απαγόρευση "αυτής της βαρβαρότητας", καταλήγοντας με ένα: "Αν θέλουμε να μας παίρνουν για σοβαρούς ανθρώπους εκεί στην Ευρώπη".

Κύριε Τζίβα, την τελευταία φορά που βρέθηκα Βερολίνο (αυτή την χιλιετία)... ήταν περίοδος εορτών (Χριστούγεννα - Πρωτοχρονιά) και μπορούσα να μετρώ την ώρα βασιζόμενος στα "μπαμ" που ακούγονταν κάθε τριάντα δευτερόλεπτα. Ίσως προς τα μεσάνυκτα ο ρυθμός αυτός να διπλασιαζόταν, σας διαβεβαιώνω όμως πως δεν προέρχονταν μόνο από "νόμιμα βεγγαλικά" αλλά -κυρίως -από ευρωπαϊκότατες ΠΟΜΠΑΡΤΕΣ!

Περαστικά μας.

A New Political Movement (a.k.a. Summer Budget)

Βρε παιδιά,
γιατί δεν φτιάχνουμε και εμείς ένα Κόμμα;
 

Ποιό "Ποτάμι" και αηδίες,
ΠΑΡΑΛΙΑ* θα το λέμε.
 

Θα μας "χρηματοδοτήσουν"

• οι άνθρωποι της Μπίζνας

για 2-3 χρόνια και μετά...

ΒΟΥΡ για παραλία με τα Ημισκούμπρια παρέα:

* ΠΑγκύπρια ΡΑστώνη ΛΙΑκάδας,
του σουρεαλιστικού ρεύματος προφανώς…

Last Resting Place.

Ποια πρώτη κατοικία ρε;

Εδώ και στην Τελευταία μας χρεώνουν...

Employ.

Με το πέρας της τελετής αποφοίτησης ξαμολιούνται γονείς, νεο-άνεργοι και Σύγκλητος στον παρακείμενο χώρο. Ανταλλαγές ψυχαναγκαστικών ευχών και μεταπτυχιακό γλείψιμο αιωρούνται στην ατμόσφαιρα ως αιθαλομίχλη. Μπροστά η Κυβέρνηση (Μητήρ), δίπλα της το Παρακράτος (Κορασίδα) και πίσω τους -ως συνοδοί -ομάδα νεαρών ενδεδυμένων με δέρμα και παπουτσωμένων με άρβυλα.

Ρωτάει ο ανυποψίαστος Συγκλητικός τη Μητέρα για την Κόρη της: «Και τώρα; Τι σχέδια έχουμε;»

«Γκαρσόνα»,

του απαντάει μεγαλόφωνα

και αποχωρεί βαδίζοντας

δύο πόδια πάνω απ’ το έδαφος!

Blue Communism!