Μετρώντας Κουκιά: Colpo Grosso

Τώρα θα μου πεις, αφού εσύ μια ζωή λερώνεις τα ψηφοδέλτια τους με ζωγραφιές, ατάκες και στιχάκια ή τους επιστρέφεις την κόλλα λευκή… τι σε νοιάζει;

Την άποψη ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι μας την προσπέρασα από καιρό. Ως ιδανική λύση, θα προτιμούσα να έβλεπα πολλές μικρές κοινότητες με χαρακτηριστικά την αυτάρκεια και την αυτοδιοίκηση, με το όποιο κοινοβούλιο να έχει μόνο τη δυνατότητα ρύθμισης και διαχείρισης του γενικότερου νομοθετικού πλαισίου. Κάτι σαν μια συνεχόμενη συνταγματική συνέλευση –με μικρή χρονικά θητεία –που όμως δύσκολα θα μπορούσε να επέμβει στα εσωτερικά θέματα των κοινοτήτων που θα εκπροσωπούντο.

Στο επίπεδο το πραγματικού όμως, θα ήθελα να δω –έστω –την αυτόνομη παρουσία στο Κοινοβούλιο εκείνων των φωνών που όταν μιλούν για «λύση του Κυπριακού με βάση τη ΔΔΟ» δεν εννοούν «να φανεί η αδιαλλαξία των άλλων τζιαι μετά θωρούμε».

Έως τώρα, οι φωνές αυτές απλά τυγχάνουν χρήσης από τις κομματικές ηγεσίες των δύο μεγάλων Πόλων του πολιτικού φάσματος για να προσελκύουν τη μερίδα εκείνη των ψηφοφόρων που όμοια σκέπτονται. Αν κάποτε γίνονται ενοχλητικοί, εισπράττουν ευρωβουλή, δημαρχία και άλλες καρέκλες ή συνυπάρχουν με αντίθετης κατεύθυνσης φωνές σε μια Χορωδία Φάλτσων «ο Ανεμόμυλος».

Για τις δε επόμενες βουλευτικές, αντίθετα με τις δικές μου ελπίδες… είναι φανερό πλέον πως καμία πραγματική διέξοδος δεν υπάρχει για όσους από εμάς ακόμη ονειρεύονται λύση ΔΔΟ. Οι δύο Πόλοι φαίνεται πως το αποφάσισαν: ΔΔΟ γιόκ.

Προς τι λοιπόν η πρόταση για τροποποίηση του νόμου περί βουλευτικών με αύξηση του εκλογικού μέτρου στο 3.5% και αύξηση του αριθμού β(ο)υλευτών με θέσεις «επικρατείας»;

Στοχεύει άραγε ΜΟΝΟΝ στο να «κτυπήσει» όσα από τα «μικρά» κόμματα και αποκόμματα απορρίπτουν στην ουσία κάθε μορφή ΔΔΟ και μοιράσματος της εξουσία με τους ΤΚ; Μα αυτούς … οι πόλοι ήδη τους κτυπούν με το να προσαρμόζουν το Λόγο και τις Πράξεις τους και με το να προωθούν ενδοκομματικά προσωπικότητες που ακριβώς από αυτή τη δεξαμενή ψηφοφόρων ελκύουν ψήφους.

Ας πούμε ότι πετυχαίνουν την «απομάκρυνση» των Οικολόγων και του ΕΥΡΟΚΟΚΟΚΟ. Θα ξαλαφρώσει το Εθνικό Συμβούλιο, οι διαρροές θα έχουν τώρα πιο συγκεκριμένες πηγές, τα κεντρικά δελτία ειδήσεων θα στερηθούν κάποιο χρόνο προβολής των αγαπημένων τους αστέρων και οι αρθρογράφοι / γελοιογράφοι θα πρέπει να κουράζονται πιότερο για να βγάζουν τον επιούσιο .

Όμως…

Ο φόβος της χαμένης ψήφου δεν ενδέχεται να σπρώξει τέτοιους ψηφοφόρους προς ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ; Αφού στο Κυπριακό τα ίδια λεν! Άσε δε που αν περάσει τέτοιος νόμος… πιθανόν να λειτουργήσει ως κίνητρο για την πραγματοποίηση της περιβόητης «Συνένωσης του Κεντρώου Χώρου». Μήπως οι πόλοι θέλουν ακριβώς αυτό, να γίνει δηλαδή μια τέτοια προσπάθεια; Έστω υπό τη μορφή κομματικών συνασπισμών;

Αν πετύχει, θα μπορούν οι πόλοι να παίζουν τον ρόλο του «μετριοπαθή», αναθέτοντας στο Κέντρο το ρόλο των Άκρων. Χωρίς όμως καμιά ουσιαστική εξέλιξη στον τρόπο που το Κυπριακό θα τυγχάνει [ναι, επίτηδες διάλεξα αυτή τη λέξη] διαχείρισης. Θα έχουμε πράγματι τα Μέσα να φτάσουμε στα Άκρα… (Ποια διάνοια σκέφτηκε τη φράση αυτή, δεν θυμάμαι). Όποτε δε ο ακραίος λόγος ενός τέτοιου Κέντρου φαίνεται να ελκύει τις μάζες… τσουπ… ρίχνουμε 2-3 προσωπικότητες ανάλογου ύφους, ρυθμίζουμε λιγάκι και το δικό μας ύφος σύμφωνα με τις προσταγές των καιρών… και η όποια ζημιά ελαττώνεται.

Αν αποτύχει, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ θα υποστούν τις –έστω μικρές –διαρροές χωρίς όμως αυτό να καταφέρει να δημιουργήσει σοβαρό αντίπαλο. Η δε ικανότητα του Κέντρου να προσκολλάται στον όποιο πιθανό νικητή των προεδρικών εκλογών θα μετριαστεί μεν, θα κατανεμηθεί αναλόγως των ποσοστών δε στα όποια κόμματα μπαίνουν στη βουλή.

Επομένως, γιατί τόση αγωνία για την πρόταση τροποποίησης;

Άμα το καλοσκεφτείς, πέραν από την οφθαλμοφανή πολιτική σκοπιμότητα που όλοι διαλαλούν στα ΜΜΕ και στους καφενέδες… ίσως να υπάρχει και άλλος λόγος για όλα αυτά.

Σκεφτείτε, αν π.χ. η πρόταση τροποποίησης δεν κουτσούρευε την απλή αναλογική αλλά την διεύρυνε … και μάλιστα προσθέτοντας και την οριζόντια ψηφοφορία.

Μια τέτοια κίνηση εμπεριέχει βέβαια και κινδύνους.

Από τη μια, θα μπορούσε το κοινοβούλιο να φορτωθεί και άλλους τηλεοπτικούς μαϊντανούς, θα πριμοδοτούνταν δηλαδή εκείνες οι περσόνες που με τις ατάκες και τον εντυπωσιασμό καταφέρνουν να δημιουργήσουν θόρυβο γύρω από το όνομά τους. Από την άλλη όμως, θα μπορούσε κάποιος που ρέπει π.χ. προς την Οικολογική σκέψη να πριμοδοτήσει τους λίγους που απέμειναν στα ψηφοδέλτια αυτού του κόμματος οι οποίοι ΔΕΝ έχουν ως κύριο σκοπό την διατήρηση των Οικολόγων για σκοπούς προώθησης συγκεκριμένης πολιτικής στο Κυπριακό…

Το πιο επικίνδυνο όμως για τους Πόλους… θα ήταν αν μια τέτοια αντίθετη πρόταση για τροποποίηση του εκλογικού νόμου γινόταν διέξοδος για τους δικούς τους απογοητευμένους.

Σκεφτείτε το.

Θυμηθείτε τι έγινε στις προηγούμενες ευρωεκλογές. Θυμηθείτε το ολοένα αυξανόμενο ποσοστό λευκών και άκυρων. Συνδυάστε το με την ξεκάθαρα αδιέξοδη πορεία του Κυπριακού και την αδυναμία των πόλων να αντισταθούν στα παραγγέλματα του «Πατριωτικού Κέντρου».

Πως θα συγκρατήσουν ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ τους όποιους –ελέω Κυπριακού –απογοητευμένους τους ψηφοφόρους; Αν παρουσιαζότανε ανεξάρτητος υποψήφιος ή μια σοβαρή πολυσυλλεκτική προσπάθεια με κύριο άξονα την ΔΔΟ… δεν θα κινδύνευαν οι Πόλοι να βρεθούν προ εκπλήξεως;

Όσοι νοιώθουν πως ο Δημήτρης μου, Δημήτρης μου δεν μπορεί και ίσως δεν θέλει να συγκρουστεί με τους οπαδούς του «μακροχρόνιου»… και ταυτόχρονα πικραίνονται από την συνεχή χρήση των φωνών μισαλλοδοξίας που ο Νίκαρος επιτρέπει ή ακόμη και ενθαρρύνει μέσα στο κόμμα του… ποιες επιλογές έχουν; Λευκό, άκυρο, αποχή. Πέραν αυτών, τι;