Είσαι το αφεντικό! Με το που εμφανίζεσαι, παγώνουν καρδιές. Έχεις άποψη, έχεις και τον τρόπο να την επιβάλεις. Το δικό σου αξιακό σύστημα είναι η ορθή δόξα και κάτι αιρέσεις περί δικαιωμάτων του ατόμου τις εξορκίζεις με φωτιά και με τσεκούρι.
Είσαι γκράντε βο(υ)λευτής πολιτικός που «ανάβει» όταν τα δικά του οράματα για το «πως πρέπει να είναι ο κόσμος» γίνονται νομοθετήματα. Είσαι κομματικός ή πολιτειακός Άρχων (ή έτσι νομίζεις) που κάθε φορά συγχύζει την εκπροσώπηση και τις διαδικασίες συναίνεσης με κάποιο αυτόκλητο, «αυτονόητο» και αυθαίρετο «υψηλό καθήκον» ή με την διάσωση των ηθών ή την καθοδήγηση των μαζών ή…
Ή την σεξουαλική διέγερση;
Είσαι αρχι-αστυνόμος, αρχιφύλακας, αρχιστράτηγος, αρχινονός, αρχιερέας, αρχί-κάτι βαρβάτο και μυρωδάτο σίγουρα ή… έστω… υπό-αρχι-κάτι-πιο-κάτω, απλό Όργανο, βαρδιάνος, δόκιμος ή υποδεκανέας (μονιμάς ή πενταετούς), τομεάρχης ή τσιράκι για τις βρομοδουλειές, πρώην υποταχτικός σε κάποια μονή που τώρα ορίζει άλλου το καθήκον.
Ή την υποταγή;
Είσαι δάσκαλος ή καθηγητής, διευθυντής σχολείου ή σχολής, επιθεωρητής, είσαι ο έχων την επιμέλεια του απουσιολογίου, ο έχων την ευθύνη της διάπλασης χαρακτήρων, ό έχων το γενικό πρόσταγμα της διαπαιδαγώγησης.
Ή της χειραγώγησης;
Είσαι διευθυντής τμήματος ή γενικός στο δημόσιο, το αφεντικό σε εταιρεία ιδιωτική ή υψηλόβαθμο στέλεχος ή έστω ένας επιστάτης της σειράς. Είσαι γονιός, σύζυγος, προστάτης και κηδεμόνας, ο γηραιότερος, ο καταλληλότερος, ο σοφότερος, ο ορθότερος, ο δυνατότερος. Ο πιότερο Χ-τερος από όλους μας. Ο Ανώτερος.
Ή ο μικρότερος;
Είσαι παντού τριγύρω και προστάζεις, οδηγείς και καθοδηγείς, ανταμείβεις και τιμωρείς, αναθεματίζεις και κατακεραυνώνεις αποκλίνουσες συμπεριφορές, επιβλέπεις, επαναφέρεις, επιβάλλεις, επιτρέπεις ή αποτρέπεις, δίνεις την κατεύθυνση και τον ρυθμό στον οποίο οι άλλοι οφείλουν να παρελαύνουν στις γιορτές σου, στις γιορτές σας… κακόμοιρα ανθρωπάκια με ψευδαισθήσεις εξουσίας.
Είσαι είδος που ευδοκιμεί στη Νήσο των Αγίων –την χώρα που με γέννησε –κυρίως διότι οι άνθρωποι αυτού του τόπου δεν έζησαν ελεύθεροι εδώ και κάτι χιλιετίες. Πάντα κάποιος κατακτητής, ξένος ή ομογάλακτος, φρόντιζε αυτό ακριβώς το είδος υπηκόων να πολλαπλασιάζεται και να διαιωνίζει την –εθελούσια πλέον –υποταγή στο «σωστό». Έτσι φτάσαμε στο «σωτήριο έτος του Κυρίου», 2011, το ευρωπαϊκό και φιλοπρόοδο, να παρακολουθούμε άναυδοι • τα ρεζιλίκια με το υποχρεωτικό κούρεμα / ξύρισμα των φυλακισμένων και τις απειλές για κυρώσεις προς όσα Όργανα τυγχάνουν λάτρεις της δερματοστιξίας.
Αφιερωμένα εξαιρετικά:
Respect the badge - he earned it with his blood
Fear the gun - your sentence may be death because...
I AM THE LAW!
Fear the gun - your sentence may be death because...
I AM THE LAW!
(Anthrax, "I am the Law")
17 comments:
Επειδή ο λογαριασμός μου στην Divshare είναι βαρυφορτωμένος, το εντοιχισμένο podcast που έβαλα ενδέχεται να μην παίζει σήμερα.
Μέχρι αύριο που θα ανανεωθεί… θα πρέπει να αρκεστούμε στα γιουτιούμβια video-clips.
Enjoy...
Αν σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες υπάρχουν νόμοι και κατευθύνσεις (αποδεκτοί και μη) στην περίπτωση των εργοδοτών - αφεντικών δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε. Κάνουν ότι γουστάρουν με σιωπηλούς(ιδιαίτερα τώρα με την κρίση)θεατές τις συντεχνίες αλλά και το σχετικό Υπουργείο.
http://mpoufles.blogspot.com/2010/06/blog-post.html
http://mpoufles.blogspot.com/2010/05/blog-post.html
Στις άνωθεν αναρτήσεις είχα παραπέμψει σε κάτι αναφορές της Επιτρόπου Διοικήσεως ... η οποία με τη σειρά της παραπέμπει σε απόφαση του ΕΔΑΔ ... με βάση την οποία μπορεί κάποιος να βγάλει συμπεράσματα για το πόσο "νόμιμο" είναι το κούρεμαν-ξιούρισμαν των φυλακισμένων. Εκτός βέβαια αν αποδέχεται την γελοία δικαιολογία για "λόγους ασφαλείας".
Για την Δερματοστιξία... θα ήθελα να δώ ένα Όργανο με αρκετά κότσια να πάρει το θέμα -δικαστικώς -ως εκεί που πάει, δλδ. ακόμη και μέχρι την ευρώπη.
Για τα εργασιακά... υπάρχουν και νόμοι και συμβάσεις.
Ο ΝΟΜΟΣ όμως που επικρατεί είναι όντως αυτός του "κρύψε να περάσουμεν".
Η νοοτροπία του "ανθρώπου" που θέλει να πει "γιατί 'εν φορείς το κράνος σου" παρά το ότι αποστρατεύτηκε εκατό χρόνια πριν τζιαι τωρά μιλά όχι σε οπλίτη αλλά σε απλό πολίτη, σε οδηγό παραβάτη, στον υφιστάμενο, στον/στην σύντροφο... έχει άμεση σχέση με τις ονειρώξεις εξουσίας που ο καθένας μπορεί να )μην) κουβαλά.
Θα ήθελα να δω τον αναρχο-αντιεξουσιαστικο-ελευθεριακό χώρο να κάμνει εκδήλωση συμπαράστασης των Οργάνων... και υπέρ του δικαιώματος της δερματοστιξίας. Όνειρο κι' αυτό αλλά όχι ονείρωξη.
The book of law is the bible to him
And any crime committed is a sin
He keeps the peace with his law-giver
Judge, jury, and executioner
DROKK IT!
δηλαδή τι νομίζεις ότι εν ο αναρχοαντιεξουσιαστικός κλπ χώρος;
κάλεσε συνέλευση στην φανερωμένη
ή όπου θέλεις αν είσαι μαγκουιν
http://osr55.wordpress.com/2011/03/11/
http://osr55.wordpress.com/2011/03/13/
γιατί περιμένεις που άλλους να κάμουν τζείνα που θέλεις να κάμεις εσύ;
αλλοιώς ουσσου τζαι κανεί
Αγρινέ: Για τα εργασιακά υπάρχουν και νόμοι και συμβάσεις. Όταν δεν έχουν ισχύ σε περίοδο κρίσης πότε έχουν;; Όταν είναι περίοδοι παχιών αγελάδων και με άνεση οι συντεχνίες εξασφαλίζουν ικανοποιητική πελατεία;; Βέβαια αυτοί οι νόμοι δεν εξασθενούν την δυνατότητα των εργοδοτών/αφεντικών να επινοούν τους δικούς τους κανονισμούς. Π.χ. Δεν ντρέπεσαι; Είσαι Διευθυντής και σχολνάς πριν να συμπληρώσεις 12ωρο; Ίντα;; Δουλέυκεις τζιαί θωρείς το ρολόι;; Δεν ντρέπεσαι είναι τέλος (ή αρχή) του μήνα και ζητά να απουσιάσεις σε άδεια;; (και μύρια άλλα τόσα) Είμαι της άποψης ότι ειδικά στην περίοδο αυτή, την περίοδο κρίσης, τόσο οι συντεχνίες όσο και το υπουργείο (σε λιγότερο βαθμό) κάνουν τις πάπιες απέναντι στην αυθαιρεσία των "αφεντικών". Την νοοτροπία του ούσσου κουμπάρε να περάσουμε την έχουν όλες οι καλές και υποταγμένες δουλάρες από την τάξη των υπαλλήλων που δεν εργάζονται αλλά δουλεύκουν. Δεν έχουν τα αφεντικά ευθύνη για το ούσσου κουμπάρε, αλλά οι υπαλλήλοι.
@OSR
Ε, τζιε χέη βρε OSR, Αφέντη... που εννά μας πεις τζιαι ούσσου!
Κοντέφκω στα 40 μου βρε OSR τζιαι δεν έχω καμία (εννά το πω, έν αντέχω) μικροαστικήν ανάγκη να βαφτιστώ "μάγκας".
Κάτι ελάλεν κάποτε ο Πανούσης για τα κοπέλια της 17 τζιαι την έλλειψη χιούμορ...
@takeiteasy
Μα τζιαι οι υπαλλήλοι γίνονται με τη σειρά τους "αφεντικά" όπου νώσουν ότι τους παίρνει...
Ναι, οι συντχνίες κάμνουν τις πάπιες άμα τούτον επιβάλλει η κομματικοπαραταξιακή - πελατειακή "αναγκαιότητα" αλλά το θέμα που προσπαθώ να θίξω είναι ευρύτερο του εργασιακού.
Η απαίτηση του Αρχιαστυνόμου σε σχέση με τα τατουάζ π.χ. δεν είναι μόνο θέμα εργασιακών δικαιωμάτων. Έχει να κάμει -νομίζω -με την νοοτροπία και την ανάγκη κάποιων να περάσουν τα δικά τους πιστεύω, τις δικές τους εμμονές ως "απαράβατο κανόνα".
Λίγη πρόσθετη ενημέρωση:
http://www.met.police.uk/careers/eligibility_requirements.html
http://www.police999.com/forum/index.php?topic=7531.0
Τα οποία αναφέρονται στην Βρετανική και Αμερικανική πραγματικότητα.
Εξ όσων κατάλαβα, στην Βρετανία κάμνουν αναφορά για πλήρη απαγόρευση / αποκλεισμό εάν τα όποια τατουάζ μπορούν να θεωρηθούν προσβλητικά / ρατσιστικά, κλπ. Επιπλέον υπάρχει αποκλεισμός για "ένστολη υπηρεσία" εάν το τατουάζ είναι πάνω από το λαιμό ή στο πρόσωπο. Τέλος, αναφέρουν οι οδηγίες ότι "πολύ μεγάλα τατουάζ δεν θα τύχουν εκτίμησης".
Για το Αμέρικα οι αναφορές δεν είναι απευθείας στο Νόμο αλλά σε προσωπικές εμπειρίες.
Αυτό που διαπιστώνω όμως είναι ότι οι εσωτερικοί αυτοί κανόνες δεν τυγχάνουν ομοιόμορφης εφαρμογής. Ότι δηλαδή συμβαίνει στην Κύπρο... και το λέω αυτό γιατί γνωρίζω Όργανα που είχαν τατουάζ ΠΡΙΝ από την πρόσληψη τους... και μάλιστα εμφανέστατα (δεν τα είχαν δηλαδή αποκρύψει).
Εδώ προκύπτει ένα πρόβλημα. Ναι μεν έχει ο αιτητής για θέση υποχρέωση να δηλώσει την ύπαρξη τατουάζ ακόμα και αν δεν είναι ολοφάνερο... αλλά ... δεν έχουν υποχρέωση και οι υπεύθυνοι για τις προσλήψεις (όπως και το Σώμα γενικώς) να εφαρμόζουν αυτή την απαίτηση ΠΡΙΝ την πρόσληψη;
Δηλαδή, δεν μπορείς κύριες σαν Σώμα -ή έστω σαν αντιπρόσωπος του -να λες (άτυπα) του αιτητή, "οκ ρε κουμπάρε, εν πειράζει"... και εκ των υστέρων να ζητάς την εφαρμογή του κανόνα.
Ακόμα και αν το Σώμα ισχυριστεί ότι "δεν φέρω ευθύνη για παράτυπες αποφάσεις μεμονομένων ατόμων"... νομίζω πως τούτον δεν το απαλλάσει.
Πέραν όμως όλων αυτών... ας μου πει ένας νοήμων άνθρωπος... εκτός από περιπτώσεις όπου ο λάτρης της δερματοστιξίας φέρει π.χ. ένα τεράστιο Πέος με Δόντια στο μέτωπο.... πως ακριβώς θα εμποδιστεί η πάταξη της παρανομίας και η "προστασία του κοινού".
Στην ανάγκη, δηλώνει κάποιος ότι είναι οπαδός θρησκείας (π.χ. του Σατανισμού) και η δερματοστιξία είναι μέρος της παράδοσης του και τρόπος έκφρασης των θρηκευτικών του ανησυχιών... τζιαι ας βουρούν στα δικαστήρια ύστερα οι μάστροι του να αποδείξουν ότι δεν κάμνουν διακρίσεις με βάση το θρήσκευμα...
Φαίνεται ότι η συγκρότηση και λειτουργία των σωμάτων ασφαλείας έχει μεν την ιδιαιτερότητα της αλλά από χώρα σε χώρα οι κώδικες είναι συγγενικοί. Ίσως γι’ αυτό και δεν θα έπρεπε να κρίνουμε αποφάσεις που αφορούν την επιχειρησιακή τους κατάσταση με όρους της καθημερινότητας μας εάν και εφόσον δεν έχουμε την σχετική γνώση και εξειδίκευση.
Όχι Easy, τούτον εν δικαίωμα του καθενός και η δικαιλογία του "εν ηξέρεις" δεν στέκει άμα αφορά ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΜΑΣ.
Διότι τούτον ένει, τίποτα παραπάνω.
Να υποθέσω ότι η εκ των υστέρων απαίτηση θα μείνει ασχολίαστη;
Δικαίωμα στην απόψη έχουμε όλοι. Δεν σημαίνει ότι είμαστε όλοι ορθοί. Αποφάσεις επίσης δεν λαμβάνουμε όλοι. Υπάρχουν εξειδικευμένα θέματα που χρειάζονται βαθύτερη γνώση. Είναι αρκετή για τώρα απόδειξη ότι και σε χώρες πολύ πιό προηγμένες από μας οι ηγεσίες κινούνται στα ίδια πλαίσια. Τώρα, μπορεί όλοι να έχουν λάθος και εμείς δίκιο. Δεν το αποκλείω. Αναφορικά με την εκ των υστέρων απαίτηση νομίζω ότι αυτό αφορά όχι την ηγεσία αλλά αντίθετα μικρή μερίδα αστυνομικών που μάλλον επειρεαζόμενοι και θέλοντας να δείξουν ισχύ έχουν κινηθεί συνδικαλιστικά. Αυτό φαίνεται νομίζω και από τις αντιδράσεις κάποιων αστυνομικών σε κάθε απόφαση της ηγεσίας. Τα χειρότερα έπονται έχω την εντύπωση. Θα έχουμε στο σύντομο μέλλον την ευκαιρία να τα ξανακουβεντιάσουμε με την επόμενη αντίδραση, στην επόμενη απόφαση της ηγεσίας της αστυνομίας. Χαιρετώ για τώρα.
"Είναι αρκετή για τώρα απόδειξη ότι και σε χώρες πολύ πιό προηγμένες από μας οι ηγεσίες κινούνται στα ίδια πλαίσια."
Τόσο προηγμένες που για το θέμα του μεγέθους των μαλλιών στο Σώμα οι Αμερικάνοι βασίζονται σε απόφαση του 76. Να το προσπεράω αλλά... πες μου... έψαξες και για περιπτώσεις χωρών που ΔΕΝ έχουν παρόμοιο κανόνα; (Ναι, ξέρω, μια έρευνα για περιπτώσεις μη αγγλόφωνων χωρών είναι πιο δύσκολη).
Από το λεκτικό πάντως της εγκυκλίου... υποψιάζουμε ότι ο Αρχηγός εμπνεύστηκε ...αγγλόφωνα.
Κρίμα που δεν παρατήρησε όμως πως σε αρκετές περιπτώσεις (π.χ. πολιτειών στις ΗΠΑ) η αφαίρεση θεωρείται ως η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ λύση, με πιο συχνή "εντολή" αυτήν της κάλυψης μέσω χρήσης μακρομάνικων πουκαμίσων, κλπ. Επιπλέον, απαγορευτικές είναι οι εντολές συνήθως μόνο για προσβλητικά τατουάζ (σβάστικες, αισχρόλογα, κλπ.).
Ακόμα ένα σημείο που βρίσκω άκρως εκνευριστικό είναι ή αναφορά στην κακή εντύπωση και στα "άσχημα σχόλια" από μεριάς "του κόσμου". Όπα μεγάλε, αποφασίσαμε και διατάξαμε ότι η αντίδραση "του κόσμου" θα είναι απαραιτήτως αρνητική; Κι' αν είναι θετική ή αν υπάρχει αδιαφορία;
Το πιο προσβλητικό όμως είναι ακριβώς η από πλευράς αστυνομικής ηγεσίας διαχείριση του θέματος σε σχέση και με το αν η απαίτηση έρχεται εκ των υστέρων ή όχι. Δεν με πείθουν τα περί συνδικαλισμού και επηρεαζομένων. Δεν δέχομαι πως όποιος επηρεάζεται ... έχει κατ' ανάγκη εσφαλμένη άποψη ή οπτική. (μορφή ad hominem)
Αν προυπήρχε μια τέτοια απαίτηση... ε, τότε κύριοι υπάρχει σίγουρα και θέμα πειθαρχικό (ακόμη και ποινικό) για όσους 1) είχαν την ευθύνη της φυσικής εξέτασης, 2) υπήρξαν οι άμεσα προιστάμενοι του κάθε "παραβάτη".
Αλλά ... όπως συνηθίζουν οι ανά τον κόσμο Αφέντες (της μικρότητας)... μέσω της εγκυκλίου αφήνουμεν τον γάρον τζιαι δέρνουμεν το σάμα.
Εάν δεν προυπήρχε η απαίτηση, ε... τότε σίγουρα υπάρχει θέμα καταπάτησης δικαιωμάτων.
Πέραν αυτών Easy, το προσπέρασμα του θέματος για το ξύρισμα / κούρεμα των φυλακισμένων ... πως να το ερμηνεύσω; Εκεί βέβαια υπάρχουν και αποφάσεις του ΕΔΑΔ που οριοθετούν την στέρηση δικαιωμάτων για κρατούμενους.
Το θέμα όμως... ΔΕΝ αφορά αποκλειστικά αυτά τα 2 επεισόδια. Εσύ μπορεί να επικεντρώνεσαι στα τατουάζ... αλλά ... μέσα από την τάση μου, σε αυτό το ιστολόγιο, να εξετάζω θέματα σοβαρά με χιούμορ... αυτό στο οποίο επικεντρώνομαι είναι η τάση του καθενός που αναλαμβάνει ένα πόστο -δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα -να φκάλλει τα απωθημένα του.
Τα δε Όργανα, τουλάχιστον όσοι επηρεάζονται ή προβληματίζονται... ας αρπάξουν αυτή την ευκαιρεία για να νοιώσουν λίγο στη θέση όσων... βρέθκαν με τους ίδιους στο ρόλο του "Αφεντικού" με το πρόσχημα της τήρησης του Νόμου...
Τέλος, για όλους τους γιατιδενφοραςτοκρανοςσουπρήχτες που κατέχουν πολιτειακά / πολιτκά αξιώματα... καιρός να τους κάνουμε να νοιώσουν το τι πραγματικά είναι: υπαλληλάκοι και όχι αφέντες.
Υπάρχουν έρευνες που έχουν γίνει με συγκεκριμένη και εγκεκριμένη μεθοδολογία που απαντούν πολλά από τα ερωτήματα σου αναφορικά με όλα σχεδόν τα σημεία που αφορούν την εμφάνιση - παρουσία των αστυνομικών αλλά και τις απόψεις των πολιτών. Να τα δούμε στην επόμενη ανακίνηση του θέματος για να υπάρχει η ευκαιρία να ωριμάσει στο μεταξύ διάστημα η σκέψη. Και οι "υπαλλήλάκοι" ανάλογα με την ιεραρχική τους θέση έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις και ευθύνες. Η ιεραρχική τους θέση μπορεί να είναι ψηλή ή και η ψηλότερη. Αυτό δεν τους βαφτίζει αυτομάτως "αφεντάδες" ούτε βέβαια και χρήζοντες βοηθείας από ψυχιάτρους. Τροφή για σκέψη μέχρι την επόμενη δόση: Δεν υπάρχει (υποθέτω) κανονισμός που να απαγορεύει σε αστυνομικό να βάψει τα μαλιά του κάποιο άλλο χρώμα(πράγμα που κάνουν πολλές κοπέλλες αστυνομικοί). Αυτό σημαίνει πως αν παρουσιαστεί άνδρας με τα μισά μαλλιά ξανθά και τα μισά κόκκινα ή μόνο ξανθά ή μόνο κόκκινα κλπ (και τα δύο χρώματα χρησιμοποιούνται από κοπέλλες αστυνομικούς)θα είναι μιά χαρά. Καμία εκ των υστέρων οδηγία από την ηγεσία της αστυνομίας δεν θα είναι αποδεκτή διότι δεν είχαν προβλέψει εκ των προτέρων να απαγορεύσουν τα παρδαλά κέφάλια. Στέκει;;
Προφανώς δεν έχεις αντιληφθεί την Μπουφλόνια αισθητική: τον καθωσπρεπισμό τον έχουμε χεσμένο.
Αγρινέ προφανώς έχω την δική μου άποψη. Θα έχουμε την ευκαιρία να κουβεντιάσουμε ξανά ανάλογα θέματα στο σύντομο μέλλον, εφόσον συνεχίσουν να ενδιαφέρουν.
Να το κουβεντιάσουμε βρε Easy... μόνο... σε παρακαλώ... επιχειρήματα όπως τζείνο με το χρώμα μαλλιών σαν συγκριτικό για τα τατουάζ απόφευγε τα γιατί τότε απλά χάνω το ενδιαφέρον μου.
Εν' ξέρω γιατί ακριβώς, νοιώθω να υπάρχει μια μιτσhιά... μια τοσοδούλα διαφορά που το χρώμα μαλλιών ως το τατουάζ, μπορεί να έχει να κάμει με τη διαφορά στις προσδοκίες μονιμότητας μιας τέτθκοιας αλλαγής πασ' το σώμα ... εν την έχω αυστηρά προσδιορίσει τούτην την διαφοράν ακόμα... αλλά... καταλαβαίνεις... δυσκολεύκουμαι να το πάρω σοβαρά σαν επιχείρημα.
Προς το τέλος της πιό πάνω συνομιλίας μιλάς σαν γηραιότερος σε νεαρότερο. Πολύ το χαίρομαι.
Post a Comment