[ P..R..E..S..S..... P..L..A..Y.. ]
Βγήκε η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου σχετικά με την έφεση κατά της Αθωωτικής απόφασης του Κακουργιοδικείου στην υπόθεση ξυλοδαρμού των 2 φοιτητών στην Αρμενίας.
Το βίντεο με το επεισόδιο στην Ιστοσελίδα της εφημερίδας «Πολίτης», εδώ.
Η απόφαση του Κακουργιοδικείου από το Cylaw.org, εδώ.
Η απόφαση του Ανώτατου από Cylaw.org, εδώ και από την Ιστοσελίδα του ίδιου του Α.Δ., εδώ.
Σύμφωνα με τα όσα λέει.
στον Ιστοχώρο του το ίδιο το Α.Δ., σε μια τέτοια έφεση αυτό μπορεί:
«…3. Κατά την εκδίκαση έφεσης που ασκήθηκε από ή με έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας από αθωωτική απόφαση, το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται:
α. να ακυρώσει την απόφαση αυτή και να καταδικάσει και επιβάλει στον κατηγορούμενο ποινή για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα για το οποίο θα μπορούσε να καταδικαστεί βάσει της απόδειξης που προσάχθηκε,
β. να διατάξει όπως διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα ή όπως ο κατηγορούμενος επανδικασθεί,
γ. να απορρίψει την έφεση….»
Όταν βγήκε η πρωτόδικη απόφαση είχα εκφράσει μία ευχή και έκανα και δύο παρατηρήσεις σχετικά με την απόφαση αυτή.
Οι παρατηρήσεις αφορούσαν τα δικαιολογητικά του Κακουργιοδικείου για την αθώωση και συγκεκριμένα το θέμα γνησιότητας του βίντεο και το θέμα της δημοσιότητας.
Για τη 2η παρατήρηση φαίνεται ότι κάπου είχα λάθος. Τελικά, σύμφωνα και με την απόφαση του Α.Δ., ο Νόμος (και –πιστεύω –η Λογική) πράγματι απαιτεί συγκεκριμενοποίηση του πως και γιατί η δημοσιότητα επηρεάζει τη δυνατότητα δίκαιης δίκης. Αναρωτιέμαι, αυτό δεν το γνώριζαν οι δικαστές του Κακουργιοδικείου;
Για την 1η παρατήρηση, το Α.Δ. στην απόφαση του κάνει μια επισήμανση. Ότι το Κακουργιοδικείο χρησιμοποίησε τις μαρτυρίες δύο εμπειρογνωμόνων που βασικά συμφωνούσαν στο αποτέλεσμα (πως η ταινία είναι αυθεντική) για να εξουδετερώσει εκείνη που ήταν «απόλυτη» και να βασιστεί σε εκείνη που έλεγε «μάλλον ναι παρά όχι». Το «μάλλον ναι παρά όχι» όμως δεν είναι σημάδι ανησυχητικής αβεβαιότητας. Είναι αυτό που οφείλει να λέει κάθε επιστήμονας που σέβεται τον εαυτό του. Ειδικά σε τομείς όπου η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ραγδαία… το «είμαι απόλυτα σίγουρος» δεν έχει θέση. Πέραν αυτού, όπως ορθά διαπίστωσε το Α.Δ., είναι κακή πρακτική να βασιστείς στην διαβάθμιση της βεβαιότητας για να απορρίψεις μια εκ των δύο γνωματεύσεων ενώ αυτές συμφωνούν στο ουσιαστικό τους συμπέρασμα.
Και φτάνουμε στην ευχή.
Το Α.Δ. μπορούσε να επιστρέψει και καταδικαστική απόφαση. Αντ’ αυτού, διέταξε εκ νέου δίκη. Γιατί; Αφού είχε ουσιαστικά απορρίψει τους δύο βασικούς πυλώνες της απόφασης (γνησιότητα και δημοσιότητα) αλλά και το θέση του Κακουργιοδικείου σε σχέση με την αναγνώριση των αστυνομικών από τους αξιωματικούς τους μετά που παρακολούθησαν το βίντεο.
Ελπίζω να μην το έκανε για να δείξει πως «δεν το επηρεάζει η κοινή γνώμη». Ελπίζω επίσης ο χρόνος που θα χρειαστεί για νέα εκδίκαση και νέα πιθανή έφεση από τους κατηγορούμενους σε περίπτωση καταδίκης τους… να μην χρησιμοποιηθεί για να αποφευχθεί η πραγματική απονομή δικαιοσύνης.
Πάντως… η απόδοση ευθυνών σε αστυνομική ηγεσία, εκπαιδευτές και πολιτικούς προϊσταμένους παραμένει στα αζήτητα.
Africa Unite !