Ένα rock-n-roll παραμύθι.

.
.
(Σύντομο Ναυσιπλοϊκό)
.
.
[ Πρόσμιξη πρώτη: 1) «Strange Fruit» / Billie Holiday
από δύο εκτελέσεις παράλληλα και
2) «Assouf» / Tinariwen. ]

Την ώρα που το αριστερό μας παρελθόν
ψαχουλεύει την Οικονομία
για να της πιάσει
… ότι μπορεί …
του Δαρβίνου προσταγή ορίζει τις πορείες μας.


Μπροστά στο ερώτημα
«γιατί οι Λαοί βρίσκονται

εγκλωβισμένοι
σε ατέρμονους ή τερματικούς
κύκλους καταξίωσης

και απαξίωσης»,

εσύ κρυφά κοιτάς
μέσα στις
–κατά καιρούς –
μεγάλες υποσχέσεις
της καλής επιβίωσης
και στους πολέμους της καλύτερης.

Όπως τα ονόματα και την δομή
των Πόλεων
και των Αυτοκρατοριών,
αλλάζουν όψη.

Παραμένουν όμως και ίδιες.

Έτσι ακριβώς βρέθηκες να συλλογιέσαι
πως θα ανταποκριθείς στην όποια
σημερινή,
πεζή,
απόλυτη προσταγή
της Αγοράς : Ημέρα της Γυναικός: Του Ανδρός.

Άιντε τώρα να διαλέξεις κουστούμ’ καλό.
Τριαντάφυλλο ακριβό.
Λέξεις γλυκές, σοκολάτες πικρές,
τα σωστά τραγούδια,
το chic στυλάκι,
το καλό μαγαζί για κρατήσεις,
την ξεκάθαρη δήλωση προθέσεων,
την εικόνα αυτοπεποίθησης,
το βλέμμα
–προειδοποίηση επίθεσης –
στον ανταγωνισμό.


Από το εθνικό στο ερωτικό στο εμπορικό. Σύντομη Ναυσιπλοΐα.

[ Πίσω Ολοταχώς! ]

***

Κοίταξε καλά
στις οθόνες σου
σήμερα.

Πόσο συχνά το κυνηγητό της Ζωής
(στις όποιες εκφάνσεις της)
γίνεται με τους όρους και τους ρυθμούς,
τους στόχους και τους τρόπους
που οι εικόνες Τους μας υπαγορεύουν;


Εσύ κέρδισες σήμερα;

Τις εντυπώσεις,
το αντικείμενο του πόθου,
τον καλό μισθό,
το κατάλληλο περιτοίχισμα
για αυτό που άγριο το ερωτεύτηκες μα
οικόσιτο το χρειάζεσαι,
τον σεβασμό του αντιπάλου,
τον φόβο του ανταγωνιστή,
το αποκλειστικό δικαίωμα των μαζών
στο να ξεχωρίζουν ανάμεσα στο πλήθος.

Πάρτε θέσεις μάχης αφού το θέλετε.

Ετοιμάστε κι’ άλλες παρελάσεις. Φορτώστε τις Αγορές.

Ο Πόλεμος τελείωσε.
Τον χάνουμε καθημερινά
γιατί δεν το καταλάβαμε
ότι τελείωσε. Γιατί δεν καταλάβαμε
ότι δεν χρειάζεται να είναι
Πόλεμος.

Οι γιορτές, η κάθε επέτειος …
δεν είναι εκεί για να θυμίζουν
δοξασμένες μέρες Νίκης
αλλά για να πλασάρουν
μεταλλαγμένη
την ανάγκη αυτής.

Την ανάγκη
όποιων–όσων
θα μας την εξασφαλίσουν.

Δεν είναι μόνο
η Γυναίκα που
τυγχάνει εκμετάλλευσης.
(Μ’ ακούτε Τζούλιες;)
Βέβαια σε μια Πατριαρχική κοινωνία
αυτή θα φέρει το μεγαλύτερο βάρος.
Μα τώρα που γινόμαστε «ελεύθεροι»
πως μπορείς να αρνηθείς
ότι είναι όλος ο μηχανισμός
της διαιώνισης
σαν παιχνίδι στα χέρια τους.

Κοινοπραξία Πολιτική
των Λόγιων-Ιστορικών,
της Ιατρικής,
του Δόκτορα Μάρκετινγκ.

Απόφαση: Αυτοί θα θέλουν.
Αλλά δεν πρέπει να γνωρίζουν.
Έτσι εμείς θα αποφασίζουμε πως, πότε, πόσο.

Τότε ακριβώς
είναι που η ρότα μας
σπάει και γίνεται
ξανά κυκλική …