TEST 1

ΜΜ-έφεξε Έντυπα, part one:
«Το νταούνιασμα, τρόποι και χρήση».
Νήσος Κύπρος, έρημος Λευκωσίας.


Μεθοδολογία:

Αψηφώντας της σκόνη, πας στο περίπτερο και παίρνεις μερικές εφημερίδες.

(Εγώ πήρα 3 Σαββατιάτικες, μια «φιλική», μια «εντελώς σημερινή» και μια «πολίτη-κη».)

Ψάχνεις τις σελίδες με τις κύριες ειδήσεις, τοπικές και διεθνείς. Προσπαθείς να εντοπίσεις κάτι θετικό.

Ναι, καλά. Εμμμ… ξέρετε;

Το ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΗΔΗ.

Κάτι καινούριο, κάτι θετικό, κάτι χαρούμενο… έχετε να μας πείτε;

Χαρούμενο είπα ρε…

Παναγία μου, πρωί-πρωί…

Ε, ναι, με τέτοιες εικόνες πώς να νοιώθεις καλά…

Αγωνία…

Φτώχια …
(καταραμένη φτώχεια)

Ρε παιδιά, αυτό το ξέρουμε.

Άλλο;



Σύγκρουση…

Πορώθηκα τώρα…

δώστε κι’ άλλα!






Αναταραχή…

Έεεετσι.

Απόγνωση…
σας ευχαριστώ ολόψυχα…
που γίναμε όλοι
σκατόψυχοι!

Κάτι καλό βρε παιδιά;

Που να βρεις λύση; Ποια η διέξοδος;

Εεεε… δεν είναι αυτό που είχα υπόψη… κάτι άλλο;

Βρε μανία με τις σκόνες…

Σκόνη Πέτρες Λάσπη… Αχ, και πώς να τα βγάλεις πέρα;

Μμμ… ναι… ευχαριστούμε.
Θα διαβάζω στα σκοτεινά.

Κάτι άλλο;

Κατάλαβα.
Πάνε οι αγρότες…
Εμάς θα μας πεθάνουν πριν τη σύνταξη … ευτυχώς.

Πάει και ο τουρισμός…
Φτερωτός!

Μα δεν υπάρχει τίποτα θετικό πλέον;

Βάρτεν-μπήχτεν η δουλειά…


Γιατί η κάθε καλή δικαιολογία θέλει τον Γερμανό της.

Ε, βέβαια! Με τόσα περίπτερα στη γειτονιά…

Μάθε γιέ μου γράμματα
Αλλά…
αυτά δεν είναι τα «κανονικά» παιδιά, έτσι;

Ρε π$%&#@&η μου,
με τόση μιζέρια θα ψάχνω σε λίγο εγώ για ουσίες..

Κι’ ήτανε λίγα τα λεφτά… και πιο πολλά ναρκωτικά!
Αυτά δεν τα πιάνει η κρίση.

Αποφασίστε, 14 ή 15;
Να ξέρω από πού να ζητήσω ρε παιδιά. Έλεος!

Φυσιολογικό.
Με τόσα που ακούνε…
τα πίνουν όοοολα τα ναρκωτικάκια τους και
μετά γίνονται βολίδες…

Ε ναι ρε.
Με τόση μιζέρια που πουλούν οι φυλλάδες σας…
θα τα καταφέρετε να γίνου όλοι χρήστες.

Δεν ακούσατε;

Μην κάνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους!

Πέστε κάτι θετικό βρε παιδιά, δεν υπάρχει;

Τα ηρεμιστικά δεν πουλάνε, ε;

Μα που είναι οι πολιτικοί, που είναι τα κόμματα;

Να τα μας… Ακούραστοι στο αγώνα…

Νυν υπέρ πόντων ο Αγών!


Αλλά με τόσα κακά τριγύρω μας… ε, είναι αναγκαίοι, έτσι;

Δεν δίνετε στον κοσμάκη καμιά άδεια να πάει για μπάνια ομαδικά λέω ‘γω…






Όχι καλέ,

ψέματα…

Αυτοί δεν κάνουν τέτοια… αυτοί δεν είναι σπείρα.

Α πα πα. Δεν πάμε καλά…

Μια είδηση αισιόδοξη βρε παιδιά…

Πάλι για πολιτικούς; Αααα, λάθος! Άλλη σπείρα…

Χμμμ… θα ‘βαλαν μάσκες πολιτικών και δεν παραξενεύτηκε κανείς.

Τι θα κάνατε όμως χωρίς κακές ειδήσεις… ή έστω φήμες, ε;




Το ότι τον φόνο, την απάτη, το εύκολο κέρδος, την επιτυχία, την επιτυχία, την τελευταία επιτυχία, την όποια επιτυχία…όλα αυτά τα προβάλλετε από τις ειδήσεις μέχρι τις ταινίες κάθε στιγμή… λεπτομέρεια, ε;

Δεν είναι δυνατόν.
Δεν έχουν κάτι καλό,
κάτι εποικοδομητικό να μας πουν;

Δεν γίνεται, μας κοροϊδεύουν!
Ένα θετικό σημάδι ρε… κάτι για να ελπίζω…

Στο διάολο να πάτε ρε…

***

Αποτελέσματα test.

Αν μετά από τον ακόλουθο συνδυασμό λέξεων–εννοιών και εικόνων δεν νοιώθετε (μανιο)καταθλιπτικά, τότε…
.
.
.
.
.
.
.
.
…βρίσκεστε σε κώμα.
(Ή μήπως σε κόμμα;)
Ή είσαστε εκείνα τα «κακά παιδιά» και το stuff δεν σας τελείωσε ακόμη.

[Ναι. Διττή.]

Υστερόγραφο 1: Αναλογιστείτε πόσο εύπλαστοι είμαστε στα χέρια των επαγγελματιών της εικόνας και του ήχου.
Στα χάι μας και στις νταούνες.

Υστερόγραφο 2: Για να ανεβείς πρέπει να πιάσεις πρώτα πάτο.

Υστερόγραφο 3: Σκέφτηκα ότι ίσως να έψαχνα σε λάθος χώρο.
Έτσι πήρα στα χέρια μου ένα τηλε-μαγκαζίνο.
Και…:

Πλάστη μου… πως ν’ αντέξω …
στη μέση της ερήμου
με τρύπιο σαπιοκάραβο;

«Με Χάμπατσον, Παπά-Κωστήν, Πεζούναν, Καλλιόοο-ο-πην…»

***

Τελεσίγραφο:

Ότι σκατά
αφήνουμε να μας βάζουν στο κεφάλι
θα ζούμε.

«It was on the good ship Venus
By Christ, you should’ve seen us” .

***
[Α-Πολίτης: Διογένηδες ψάχνω και Διογένηδες δεν βρίσκω.

ΜΜΕ: Για όλα… μα όλα… φταις εσύ κακέ α-πολίτη.
Εσύ είσαι το κακό παράδειγμα.
Εμείς απλώς καθρέφτης.]